Kolory ciała duszy i ducha

Kolory ciała duszy i ducha to barwy, które tworzą pewną całość i oddają mądrość stwórcy. Każdy człowiek składa się z ciała (skóra, krew, kości), duszy (umysł, wola, emocje) i ducha (sumienie, mądrość, wspólnota). Każdy człowiek składa się z wyżej wymienionych elementów i dobrze jest znać każdy z nich. Możemy je również ogólnie przedstawić za pomocą kolorów, które pomogą nam zrozumieć, jak poszczególne barwy mogą się odnosić do naszego życia. Świat nauki przeplata się ze światem duchowym. Jeśli świat został stworzony przez Boga, to Jego doskonałość będziemy zauważać również w stworzeniu i odkryciach naukowych.

Kolory omawiane w książce

Z uwagi na to, że w książce „Interpretacja kolorów występujących w snach” nie było możliwości wydrukowania kolorów w taki sposób jak chciałem, dlatego można je zobaczyć wszystkie na tej stronie.

BIELE:

Biały

Kość słoniowa

Kremowy

Mleczny

Perłowy

Przeźroczysty

Światło

BŁĘKITY:

Akwamaryn

Beryl

Cyjan

Granatowy

Indygo

Niebieski

Turkusowy

BRĄZY:

Brązowy

Brąz, miedź, spiż

Khaki

Bordowy, kasztanowy

CZERWIENIE:

Cynober, vermilion

Czerwony

Karmazynowy

Szkarłatny

FIOLETY:

Fioletowy

Lawendowy

Purpurowy, purpura

ORANŻE:

Brzoskwiniowy

Koralowy

Pomarańczowy

RÓŻE:

Fuksja

Magenta

Różowy

SZAROŚCI:

Czarny, ciemność

Srebrny, srebro

Szary, siwy

Węgiel

Geneza kolorów

Izaak Newton odkrył w doświadczeniu z pryzmatem, że wiązkę białego światła można rozdzielić na różne kolory składowe. Gdy odwróci się jego doświadczenie i te same kolory przepuści przez ten sam pryzmat, utworzą one z powrotem tę samą wiązkę białego światła.

Charakterystycznymi składowymi od najniższej do najwyższej częstotliwości są takie kolory, jak: czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, turkusowy, niebieski, fioletowy. Siedem podstawowych barw. Ludzkie oko zostało tak cudownie stworzone, że jest w stanie rozpoznać te różnice częstotliwości fal, dzięki czemu dostrzegamy różne barwy.

Biblia mówi, że Bóg jest światłością (zob. I Jan 1,5) oraz że jest Ojcem światłości:

„Wszelki datek dobry i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światłości; u niego nie ma żadnej odmiany ani nawet chwilowego zaćmienia” – Jak 1,17.

Wszystkie kolory stają się widoczne, dopiero gdy pojawia się światło. Żaden kolor nie istniałby bez światła! Jedynie kolor czarny – nicość. Dopiero gdy pada światło, jesteśmy w stanie dostrzec kolory. Może to być naturalne światło słoneczne, światło sztuczne w postaci ognia, elektryczności lub światło pochodzące z Bożej Chwały.

Przykłady występowania wszystkich tych trzech źródeł światła widzimy w biblijnych opisach Przybytku Mojżesza. Składał się on z przedsionka, czyli części zewnętrznej świątyni, w której kapłani posługiwali ludziom pod gołym niebem. Mogli tam przychodzić wszyscy Izraelici. Dalej za zasłoną było miejsce święte, gdzie przed Bogiem mogli posługiwać jedynie kapłani. Za tym miejscem, w głębi świątyni, za następną zasłoną było jeszcze jedno pomieszczenie zwane miejscem najświętszym. Tam znajdowała się Arka Przymierza, która symbolizowała Bożą obecność. Mógł tam wejść tylko raz w roku arcykapłan.

Światło oznacza w Biblii m.in. poznanie, objawienie. Widzimy więc na przykładzie pierwszej Bożej świątyni, Przybytku Mojżeszowego, że pokazywała ona trzy stopnie objawienia, poznania dostępne dla wybranych osób. Cały przedsionek był oświetlony światłem słonecznym, które symbolizuje powszechną wiedzę i objawienie. W miejscu świętym źródłem światła były świeczniki (zob. Obj. 1,20) symbolizujące Kościół i poznanie, którym on dysponuje. Natomiast w miejscu najświętszym przebywał sam Bóg i nie było tam żadnego sztucznego oświetlenia. Źródłem światła w tym miejscu był On i chwała od Niego bijąca.

Przeczytaj na temat objawienia, które otrzymałem w odniesieniu do światła z Ps 90,4 tutaj: https://snyiwizje.pl/1000-lat-1-dzien-predkoscia-swiatla.

Dzisiaj dzięki ostatniemu i największemu arcykapłanowi Jezusowi (zob. Hebr. 5,5), który przelał swoją krew, by raz na zawsze nas usprawiedliwić, zasłona w świątyni została całkowicie zerwana (zob. II Kor. 3,14). Każdy, kto uwierzy i narodzi się z Ducha Świętego (zob. Jan 3,5), ma bezpośredni przystęp do Boga i objawienia, które od Niego pochodzi.

Czasem bardzo łatwo możemy się zatem zorientować, z jakiego źródła pochodzą sny i w jakim stanie duchowym jest śniący. Zauważyłem to, interpretując tysiące snów. Zdecydowana większość snów ludzi, którzy nie wierzą lub mają związek z jakąkolwiek formą duchowej ciemności (magią, ezoteryką, wróżbiarstwem czy innymi praktykami), jest ciemna, szara i mroczna. Ich sny są przepełnione śmiercią, strachem i przemocą. Zupełnie inne sny mają osoby, które trzymają się z dala od tego typu rzeczy. Są one pełne światła, kolorów, nadziei i radości. Oczywiście nie wszystkie, ponieważ sny odnoszące się do walki duchowej również będą miały ciemną bądź szarą scenerię.

Im bardziej zbliżamy się do światła, tym więcej posiadamy go w życiu. Im bardziej angażujemy się w sprawy ciemności, tym więcej ciemności jest w nas i naszych snach.

Jezus powiedział, że nikt, kto za Nim podąża, nie będzie chodził w ciemności, i to jest chyba najlepsze wytłumaczenie tego, czego sam doświadczyłem podczas tłumaczenia snów. Oczywiście werset ten tyczy się wielu aspektów, ale odnoszę go również do ciemności, którą spotykamy w snach:

„A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota” – Jan 8,12

Bóg jest też tym, który stworzył tęczę i wszystkie jej kolory. Rozszczepienie światła po deszczu powstaje podobnie jak w eksperymencie Izaaka Newtona, tylko w większej skali. Światło „białe”, przechodząc przez krople wody – niczym przez pryzmat – rozdziela się i tworzy charakterystyczny różnokolorowy łuk.

„Łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią. Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk, wspomnę na przymierze moje, które jest między mną a wami i wszelką istotą żyjącą we wszelkim ciele i już nigdy nie będzie wód potopu, które by zniszczyły wszelkie ciało” – I Mojż. 9,12–15

„I zaraz popadłem w zachwycenie. A oto tron stał w niebie, na tronie zaś siedział ktoś; A Ten, który na nim siedział, podobny był z wyglądu do kamienia jaspisowego i karneolowego, a wokoło tronu tęcza, podobna z wyglądu do szmaragdu” – Obj. 4,2–3

W Biblii znajdujemy również przykłady interpretacji kolorów w snach. Na przykład podczas interpretacji snu piekarza Józef zwrócił uwagę na biały kolor pieczywa (w innych tłumaczeniach ten kolor odnosi się do kosza):

„A przełożony piekarzy widząc, że dobrze to wyłożył, rzekł do Józefa: Ja też miałem sen: Oto trzy kosze białego pieczywa były na mojej głowie” – I Mojż. 40,16

We śnie króla Nabuchodonozora widzimy, z jakich metali składał się posąg i w jakich był kolorach. Podobne przykłady możemy odnaleźć w wielu innych miejscach Biblii.

„Ty, królu, miałeś widzenie: Oto olbrzymi posąg stał przed tobą; wielki był ów posąg, potężny jego blask, a straszny jego wygląd. Głowa tego posągu była ze szczerego złota, jego pierś i jego ramiona ze srebra, jego brzuch i jego biodra z miedzi, Jego golenie z żelaza, jego nogi po części z żelaza, po części z gliny” – Dan. 2,31–33

Zatem Bóg używa kolorów w snach. Barwy należą do najbardziej wymownych środków wyrazu. Bywają symbolami określonych przedmiotów czy pewnych cnót i odpowiadających im postaw. Są oznaką osób, narodów, wspólnot, rodzin, manifestacją cech charakteru i postaw, wyrazem żałoby, radości… Widnieją jako znak rozpoznawczy na chorągwiach, herbach, wstęgach itd.

Barwa często określa, wzmacnia czy zmienia znaczenie jakiegoś symbolu. Spośród wielu przykładów można by wymienić czterech jeźdźców Apokalipsy dosiadających czterech koni różnych maści (zob. Obj. 6,3–8) i zieloną, szmaragdową tęczę otaczającą tron Boga (zob. Obj. 4,3). Kolory mają także wpływ na emocje, więc w snach mogą również wskazywać na stan emocjonalny śniącego oraz na określone cechy jego osobowości.

Dlatego kolory przedmiotów występujących w snach są równie ważne jak same przedmioty. Bóg ma cel we wszystkim i używa kolorów, by przekazać nam ważne informacje. Podczas interpretacji znaczenie danego symbolu może się zmienić ze względu na jego kolor. Za każdym kolorem występującym we śnie kryje się jego pozytywne i negatywne znaczenie. Czytając tę książkę, zdobędziesz zrozumienie i odkryjesz biblijne znaczenie kolorów, które występują w snach.

Osoby, które miały możliwość odbyć podróż do nieba, widziały wspaniałe, żywe kolory nieba, jak te w wizjach z księgi Objawienia. Niebiańskie kolory NIE muszą mieć tej samej symboliki co na ziemi, choć może być ona zbliżona. Na przykład kolor fioletowy jest symbolem autorytetu i jest atrybutem królewskim, znaczenie autorytetu i jego sprawowanie jest jednak zupełnie inne w niebie, a inne na ziemi. Na ziemi ludzie uważają, że ten, kto ma siłę i władzę, ten ma autorytet, natomiast w królestwie Bożym większa pokora i postawa sługi przynoszą większy autorytet. Podobnie jest z kolorem czerwonym, który może oznaczać mądrość, ale mądrości ludzkiej nie da się nawet porównać do Bożej.

Ciemność z punktu widzenia naukowego nie ma żadnych parametrów, podczas gdy światło ma swoją wartość i jednostkę. Jaką jednostką mierzy się ciemność? To światło możemy badać i poznawać, natomiast ciemność jest tylko efektem ubocznym braku światła. Ciemność pojawia się wszędzie, gdzie brakuje światła. Podobnie nikt nie mierzy zimna, ale mierzy się ciepło lub jego brak. Sytuacja na świecie pogarsza się, ponieważ ludzie oddalają się od doskonałej światłości. Gdy zapada ciemność, jest to jednak okazja do jeszcze jaśniejszej demonstracji światła:

„Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich” – Efez. 6,12

„Wy jesteście solą ziemi; jeśli tedy sól zwietrzeje, czymże ją nasolą? Na nic więcej już się nie przyda, tylko aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana. Wy jesteście światłością świata; nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapalają też świecy i nie stawiają jej pod korcem, lecz na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie” – Mat. 5,13–16

Naukowe odkrycia

Dzięki nauce wiemy, że atom składa się z jądra i elektronów. Samo jądro zbudowane jest z jeszcze mniejszych cząstek (protonów i neutronów). Fizycy odkryli, że protony i neutrony składają się z niewyobrażalnie małych cząstek światła zwanych kwarkami. Między kwarkami zachodzi stała wymiana jeszcze mniejszych cząstek substancji zwanych gluonami i mezonami, które składają się z kolorów i antykolorów, które nieustannie przemieszczają się pomiędzy kwarkami.

Całe stworzenie składa się z kwarków. Subatomowe cząstki są niczym innym, jak czystym, białym światłem. Innymi słowy, stworzenie zostało zbudowane ze światła. Pomyśl o tym w kontekście pierwszych zapisanych słów Boga – “Niech stanie się światłość”. Te słowa stworzyły materię, z której powstało całe stworzenie. Tą materią jest światło.

Widma światła

Na wstępie chcę nadmienić, że poniższy pogląd i próbę zestawienia niektórych kolorów mogących zobrazować ich znaczenie po raz pierwszy zaprezentował John Paul Jackson. Istnieją trzy widma (syntezy) kolorów. Każde z nich składa się z trzech głównych i trzech pobocznych kolorów. Rozróżniamy widmo addytywne, subtraktywne i artystyczne. Naukowcy odkryli i zaobserwowali podobne zależności w subatomowych cząstkach atomu oraz w oku. W narządzie wzroku wyróżniane są trzy rodzaje tzw. czopków (teoria Younga-Helmholtza), które to wpłynęły na opracowanie modelu kolorów RGB (syntezy addytywnej), stosowanego między innymi w skanerach, aparatach fotograficznych, monitorach komputerowych, rzutnikach, telefonach i telewizji.

Synteza addytywna to zjawisko mieszania barw poprzez sumowanie wiązek światła widzialnego różnych długości. Synteza addytywna trzech przeciwstawnych barw (zielony, czerwony, niebieski) z koła barw daje światło o barwie białej. W sumie widzimy sześć kolorów a siódmy w środku. Ta synteza (widmo) dotyczy tylko światła, nie pigmentów. Kolory poboczne w tej syntezie to: żółty, niebieski i magenta.

W oparciu o addytywną syntezę mieszania barw pracują na przykład monitory komputerowe oraz inne wyświetlacze kolorowe emitujące wiązkę światła w systemie RGB – red (czerwony), green (zielony), blue (niebieski). Czarny ekran to jednak wynik braku emisji światła, a biały – złożenia świateł R, G, B z maksymalną jasnością.

Ten model (addytywny) często jest porównywany do działania Ducha Świętego, ponieważ nie można w nim wygenerować ciemności – czarnego koloru. Czarny kolor powstaje jedynie przy zupełnym braku emisji wszystkich kolorów. To widmo dosłownie promieniuje barwami, zamiast je odbijać czy pochłaniać.

Na poniższym obrazku można również zobaczyć, że pewne kolory odgrywają rolę pierwszoplanową, a pewne drugoplanową. Jest to ważne, ponieważ główne kolory mówią o tym, co jest na pierwszym planie w naszym życiu. Kolory podstawowe zależą od wybranego układu składania barw. Nazwa kolorów podstawowych wzięła się stąd, że nie można ich uzyskać ze zmieszania farb o innych barwach. Kolory drugoplanowe symbolizują rzeczy mniej dla nas ważne, które mamy pod kontrolą (jak na rysunku nr 3).

• Synteza addytywna, RGB (duch). Kolory główne to: czerwony, zielony i niebieski. Kolory drugoplanowe (poboczne): żółty, cyjan, magenta. Połączone razem tworzą kolor biały, jak widać na rysunku nr 3. W tej syntezie polegamy bardziej na Bożej mądrości, Jego życiu i relacji z Nim. On staje się dla nas drogą, prawdą i życiem. Mniej polegamy wtedy na naszej duszy, czyli na naszym umyśle (żółty), emocjach (magenta) i woli (cyjan). Dusza jest poddana naszemu i Bożemu duchowi. Gdy żyjemy według Ducha Świętego, gdy On jest w centrum naszego życia, kierujemy się Mądrością Bożą (nie mylić z ludzką mądrością!), sumieniem oraz wspólnotą (relacja z Bogiem). W takiej konfiguracji nasza dusza (umysł, wola, emocje) pełni rolę drugoplanową i nie rządzi naszym życiem. Ma ona na nas wpływ jedynie poprzez Ducha. Nie powinniśmy być prowadzeni przez duszę ani ciało, lecz przez Ducha Świętego. Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi (Rzym. 8,14).

• Synteza subtraktywna, „drukarska” CMYK (dusza). Możemy ją zobaczyć na rysunku 4. Kolory główne to: magenta (fuksja), cyjan (błękitny) i żółty. Kolory drugoplanowe to: czerwony, zielony, niebieski. Połączone tworzą kolor czarny. Gdy światło pada np. na jakiś przedmiot wtedy widziane barwy są barwami odbitymi. Wszystkie inne barwy są pochłaniane przez przedmiot. Z barw, które są widzialne, inne barwy zostały odjęte. Barwy w tym widmie są barwami odbitymi. W tym modelu dominującą rolę w naszym życiu odgrywa dusza, to ona jest na pierwszym planie. Kierujemy się w życiu naszym rozumem, emocjami lub wolą.

• Synteza artystyczna, „malarska” (ciało), gdzie głównymi kolorami są: czerwony, żółty i niebieski. Kolorami drugoplanowymi są: pomarańczowy, zielony, fioletowy. Możemy ją zobaczyć na rysunku 5. Często utożsamiana jest z ciałem. Połączone w niej barwy tworzą również kolor czarny. Widzialną barwą jest tą, która została wchłonięta przez przedmiot. To widmo pochłania barwy. Innymi słowy, niektóre kolory stają się wyraźnie widoczne, gdy przedmiot pochłania inne kolory ze światła, które na niego pada. Kierujemy się wtedy naszą ludzką mądrością, rozumem i ziemskimi relacjami.

Jeśli połączymy ze sobą dwa modele kolorów ducha (RGB) i duszy (CMYK), otrzymamy powszechnie stosowane koło barw światła widzialnego (rysunek 6). Koło barw to inaczej okrągły wykres, który pokazuje kolory podstawowe i drugorzędne. Jest to najczęściej stosowane obecnie koło kolorów nazywane kołem kolorów HSV lub kołem kolorów RGB.

Barwy dopełniające, o które nam w nim chodzi, to pary barw, które połączone ze sobą w równych proporcjach dają czerń, biel lub szarość (achromatyczności). Zazwyczaj są przedstawiane jako barwy leżące naprzeciwko siebie na kole barw. W addytywnej metodzie łączenia kolorów barwy dopełniające dadzą biel.

Boża mądrość (jak widać na rysunku 6) często jest w konflikcie z ludzką wolą (są sobie przeciwstawne). Emocje (uczucia) często wprowadzają nas w miejsce, które jest w konflikcie z Bożym sumieniem w nas. Z kolei rozumowe (umysł) podejście do wielu spraw stoi niejednokrotnie w sprzeczności z wiarą i relacją z Bogiem (wspólnota).

„Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi, a Duch przeciwko ciału, a te są sobie przeciwne, abyście nie czynili tego, co chcecie” – Gal. 5,17

Na powyższym zdjęciu widać również gwiazdę Dawida.

„A Jezus znowu przemówił do nich tymi słowy: Ja jestem światłością świata; kto idzie za mną, nie będzie chodził w ciemności, ale będzie miał światłość żywota.” – Jan 8,12

„I nocy już nie będzie, i nie będą już potrzebowali światła lampy ani światła słonecznego, gdyż Pan, Bóg, będzie im świecił i panować będą na wieki wieków.” – Obj 22,5

Podstawowe znaczenia kolorów

Poniżej umieszczam podstawowe znaczenia niektórych kolorów, jeśli chcesz przeczytać więcej, zachęcam cię do zakupu mojej książki na ten temat o tytule „Interpretacja kolorów występujących w snach”.

KOLOR	ZNACZENIE POZYTYWNE	ZNACZENIE NEGATYWNE
Czerwony	Mądrość, odkupienie	Gniew, wojna
Niebieski	Objawienie, relacje	Depresja
Zielony	Sumienie	Zazdrość, pycha
Złoty, bursztyn	Czystość	Bałwochwalstwo
Purpurowy	Autorytet	Fałszywy autorytet
Pomarańczowy	Wytrwałość	Upór
Srebrny	Odkupienie, łaska	Legalizm, własna sprawiedliwość
Żółty	Umysł, nadzieja	Strach, intelektualizm
Różowy	Bycie jak dziecko, miłość	Dziecinność
Szary	Dojrzałość	Słabość
Biały	Sprawiedliwość, Świętość	Zwiedzenie, pusta religia
Brązowy	Współczucie	Kompromis

Mikroświetlne fotografie

Na poniższych mikroświetlnych fotografiach uchwycone są różne substancje oraz barwy z jakich się składają. Często w sztucznie uzyskanych substancjach zauważa się więcej koloru czarnego (kokaina).